Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/275

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

jfjT^brÜ. Sant PoiTGAati. a55 pe^ bras eit nn E&cob quer carantéusha qùer respeltable dré é ogaid. Neoah ret-oé dehai hum acqtiittem ag ou hommis-sioa, deustou m’er groènt guet anquin. Partie e rasguet-hai9 ha presanlet-oé bet dirac er Juge, péhani e laras debou é oé ret dehou blasphéme.in en haohue a Jesus-Chrouist, én ur renQnciein dehou, pé soufïrein en tourmanleu de béré é hé de vout condannet. Ec Sant e rescondas : huéh vlai ha puar-uiguênd e zou a houdé ma chervigean Jesus-Chrouist, ha nen dès greeit nameit vad aveit on, ha perpet é receuan graeceu nehué guet-ou; penaus é ellein-mé blasphémein en hani en dès reit d’eign er vuhé ? Me hrouéour-é, me Salvér ha me zad; men Doué-é, de béhani é telian peb sorte respet ha me ol caranté. . Ur rescônd qoen avlset ha quer santel e vèritas debou er gourôn a vartyr. É varhue précius e arrihuas ardro huéh uiguénd vlai goudé doonedigueah hur Salvér. Er ranteleah a France en dès perpet consideret er Sant-men èl unan ag é Apostolèd, rac m’en dé deliour dehou a sant lrèné, escob a Lyon, a sant Bénigne, escob a Langre, a sant Andoche, a sant Tyrs, a sant Andéol, péré e zou bet ol diseiplèd sant Polycarpe, hac en dès bet ol perdéguet d’emb en Aviél. Réflexion. Penaus é cllehen-mé blasphémein en hanhue a Zoué, e rescondas Polycarpe d’en tyrantf 0 conzeu cdêr hac e véritc bout remerquet! Maes péguement a dud e zou, allasl hac en dès ul langage tout-a-fset conlrd, péré ne ellant quet hum virèt a douièt, a viasphémein dré ou malédictioneu, ou sa-crereah , ou maltoheuhac un iufinité a gonzeu miiiguet aral. Bout-zou tud hac e chongeèmant diviam, gnet en digaré ma larant er sorte conzeu-zè hemb chongeal è droug ha liès memb hemb chonge; maes, mem brér, hui e zelie chongeal ér péh e laret; hui e zelie laquat éhuéh; obliget-oh d’hobér hou possible eit changein er fal accustumanceu-zé; ha rac n’er groet quet, é oh ur pèhoor bras. Hac, é giiirioné, hac ean e vou un excus presantable dirac Doué larèt dehou en hou pou-ean offancet ,dré accustumance ? Renoociet enta a vreroen d’er fai deiche-zé, ha groeit ur benigen benac quel liès gùéh èl ma couéhebet ér faute-zé , ba bùi>e huéloq én-oh, è bèr-amzér^ ur changemant bras. 256 SfcNT