Z Imbril. Sant HüGUE. . igg . Eéflexion. ’ Hilleih e glasque bout istimet, inouret ha sèuet é mesque er réral; liès memb é hroant hilleih a ïispigne eit quement-cé : prenein e rant quir un nebedicg peudre e daulant é deulegad en dud , hac ordinseremant ne hroér goudd quer ment-cé nameit goab a nehai. • En duc eurus Amédé e zou bet respettet hac istimet bra» guet é ol boble durant é vuhé, ha mui hoah goudé è varhue» De betra é ma-ean deléour ag en istim ha respet general-zé ? D’é vuhé pur hac inno^and , d’é garanté doh er beu~* rerion ha d’é zevotion pegource é tei er sorte ezampleu-men de douchein hur haloneu ? Er hetan dé a vis Imbrü. SANT HUGUE, Escob. Er Sant-men e oé guenédicg ag en Dauphiné, ér rante-leah a France. É dad, hanhuet Oditon, dén a galité ha devot bras, goüdé en dout reit roercheu ag é gourage, én ur cher-vigein er Roué, hum dennas én ur houvand d’en ouaid a drihuéh vlai ha tri uiguênd, aveit achihue inou é vuhé. Bi-huein e ras hoah trihuéh vlai ér houvand-cé , ér pratique ag er benigen vrassan , ha merhuel e ras étré divréh é vab sant Hugue , Escob nezé ér guér a Grenoble, guet péhani é re-Ceuas ehué é Sacremanteu dehuéhan. É vam santel e bratiquas én hé zy en ol vertujeu hé de-* vehé bet guellet pratiquein én ur houvand ; rein e ré d’en orseson ha d’en oevreu mad en ol arazér e chommé guet-hï goudé hé dout laqueit reihtset én hé zyegueah. Hé modesti, bé devotion hac hé alézoneu bras e hroas quênt-pêl a nehi scùir hac ezample er groagué crechén. A pe gouéhas clan , hi e zesiras gùélet hé mab. Donnet e rats d’hé havouet r hac bé assistein e ras én ser ag hé marhue. En Esoob santel men en doé bet er gonsolatioa de huélet é verhuet èl ur Santès ùr vam péhani en doé bet en dessèuet é dougeanoe Doué guet quement a sourci, ha péhani en doé bet reit dehou que-inenta esamplen road. k Sant Hugue, goudé en dout bihuet èl un ABll én é youanc* .’J !l.v . > 900 SAHT
