t;4 Sant Zachârie. ïo tïeïh. tiqnein en devoCion ér guér a Kome, florissein et Religiotf én Italie, ha groeit saiitein en effédeu> ag é sôdrci â Vogul generai bet er btojeu âg er s&ue-heaul hac ag er irofr-hèaul eao e labouras eit seuei en ilisieu e oé bet dislruget. Biseoah Pab ne labouras guet mui a soign hac a studi avek afifeariea èn llis, nac ehué guet mui a vonheur hac a bèn-vad; veil-lein e ré ar bep-lra, ha n’hüm refusé de nitra. Roué el Lombardèd, péhâni èndeé groeit un accord a beah guet en Italie, e zas de verhuèl, ha Rachis, prince a Lombardie, e dorras er peah, hac e laquasè armé tro-ba-tro d’er guér a Bèrous aveit hé hemér drè nerh: Er Pab, perpet laen a garanté doh é boble, ne dardas quet a monnet de gayouet er prince Rachis, doh péhani é conzas^guèt que-ment a nerh, m’en obligeas d’hum deuuein d’é vro guet è armé : é gonzeu e yas mémb quen d6n ha quer s6n é sperèd er Prince-zé, ma renoncias d’er bed, ha m’hum dennas é couyand Manné-Cassin, aveit chongeal hemb quin én é âalyedigueah. Anfin er Pab santel-men, Isen a yèriteu, e varhuas, èl ma varhue er Saent, er bki seih cand deu ha hantér-hand. > Reflexion. Ér Pab Zacfiarie, dré é zoustèr admirable, e zé de bèn â guement tra e laqué èné cbonge. Guethiban a gonzeu, ean en dès disarmet mar-a-Brince, achihuet mar-a-vcézel, la-queit er peah é peb \èh ha reihtaet é peb-tra. Conzeu er Ssent en dès ur yertu hac ut .hopyoér bras. Èl ma conzant attau ha ma hroapt peb-tra gut% -doustér, guet avistet ha caranté, ou avis e vé perpet recedet mad ; senlein e rér doh+ 1-hai; gobér e rér er péh 6 latant, ha diboal e rér a zispli* gein dehai. Péh quer bean é vehé lamet er fal gustumeu y corriget er vinceo, ha laqueit én hènt mad, er ré e zoufaciet ha lamet a nehoir! péh quer bean é vebe changet falindiM-tioneu er yugalé, pe yehé en oi tadeu ha mameu bac eo ol mistre douce, ayiset ha carantéps! : v
