Franciqüe. io Merh. Sant Gulstan, pé Goustan, goudé en dout disquet guet santFélix, é iniien Ouessant, conduie ur vuhé santel én deserh, e zas d’er havouet de Rheuys. Ne arsâué jamses a bedein hac a larèt noz ha dé, guet hilleih a zevotion, o\ er psalmeu hac en oraesoneu e houyé. Quen occupet-oè a Zoué, ma tè a boén tair ser d’er housquet hac én han hac érgouyan, memb én é gouhoni. Doué, dré é voyand, e broas hilleih a viracleu, péré e ranfas é hanhue inourable. Merhuel e ras de greinoz, er seih-ar-nruiguênd a Galan-Gouyan, én ur houvand ag er Poitou, de béh iéh é oé oueit eit affaerieu ag é abaty. Quentéh èl ma oé bet gouyet é oé tnarhue, en oi dud a guér, goassèd ha merhèd, tud ag ec boble hac a nohlance, e sèuas hac e yas de huélet en déo pantel-men. É gorve e oé bet degasset goudé de abaty Rheuys, ha gùâét e rér hoah inou hinihue endé é vé. Inouret-è én Alré, é paraes Sant-Goustan > a béhani é ms| patrom. . . ’ REFLEXIOIt. , Sant Félix, deustou d’er sourci en doé ar é bèn é seuel, èl a nehué, un nombre bras a gouvandeu, e oé ur menah gredus ha lsen a zevotion; hac èl-cé ean e houjé reih-mad faquat assamble tracas Marthe ha sperèd inténor Mari. É oé alièu é labourat èit en Eutru Doué, pé é reposein é Doué. Èr Saent n’ou dès ol groeit quin ér vuhé-men, èl d’ou, meit mêlein Doué, ha cresauein bamdé é hloer. Pegeurce è commancehemb-ni ehué gobér èl d’hai ? ‘ Endêcvèddé a vis ‘Mtrh. SÂNTÈS FRANCIQÜE, Intanvès. Er Sarntès-men, péhani e èllér, guet rseson, prfesatrtèin cit scùtr hac exâmple a vertu d’en ol met*hèd ha groagué H*èChén , a bep atad hac a bep condition, e oé guenédicg a Rome, ha sùùèt ag ur fatnüle noble. Én hé youancquis hi toé 4eV0é utt doùstér admirhble , hac hé brassafn piigeadur è/ oê hutn dénùein én ul léh benac a costé eit Conze dob Doué dré en OMsbn. • ’ Gbudè bout bet ^dfmèet fôrh youaticq, nTié doé mui quirt chongemeitag htùn santefiein ér stadcé, dohhum acquittein
