Malc. ïoi laret-liul, a zisplige d’ur maestre pé d’un ami; mses pihue-é hou quetan hac hou prassan maestre ? Pihue-é hou cùellan ami? Pihue-é en dès hou crouéet, hou prenet, hou conser-vet? Pihue cn dès bet, beta bermen, er mulhan a garanté doh-oh? Guet pihue é oh-hui én gorto a receu mui a vadeu hac ér bed-men hac ér bed-aral? A p’en dehé deu ag hou q’amièd de houlenne guet-n-oh ur bligeadur péhani ne ellehoh accordein meit d’unan : eit péhani a nehai ou deu en er groéhoh-hui? A dra-sur, eit en hani e vehé hou prassan ami: groeit enta èl-cé ehué é quevér en Eutru Doué. Er buemzicvèd âé a vis Huavrèr. . 5ANT MALC, Ebmit. Saot Jérome , péhani en dès scrihuet buhé ér Sant-men, en doé cleuet guet-ou ean-memb én ol circonstadceu ag éf Vuhé , hac en dès hi lausquet dré scrihue èl un instruc-tion vad de gorrigeïn er ré e vanque a gourage pé a fideldaet ér stad de béhani é mant galhuet, ha de grihuat er rè péré * déja én hènt ag er yertu, e zou seontet dré en diaezemantevr e gavant. • Sant Malc, guenèdïcg a Syrie , e istimé quement er tur-taet én 6 youancquis, m’en doé dongér doh en dislerij* tra contrel d’er vèrtu caèr-zé. É dad hac é vam, doh er^télet arrihue én ouaid, e chongeas en dïméein. Ean e laras dehai ne oé quet nehou douguet eit er stad-cé; disclseriéin e ra» memh en en doé hilleih a berderi a nehou. Mses é dad, pé-hani nen doé quin mah nameit-ou, hac e gavé chanche vad dehou, e vennas er hontraignein. Ne arsèué ag er menace, hac er persécutein e ras quement, ma oé bet obliget de sor-tiein é segrèd ag é dy. ïmbèr arlerh ean hum dennas én deserh a Galcid , é péhani é cavas ermitèd é mesque péré é hou-lennas er graece de vout receuet. / Goudé m’en doé tremeinet guet-hai mar-a-vlai ér pra-tique ag er benigen, én un danhouat èa é ermitage en doustér ag er gontamplation, eane gleuas é oé marhue é dad. Nezé é tas én é sperèd de zistroein d’é vro eit partagein é yadeu d’er beurerion. Un intantion quer mad én apparance loa Saht
