Dioustu !… Ha bremaïk en en gavo rak hirie, krak, eman e ze da zont da Lomikêl. (Ec’h a kwit).
Laket am eus, evel ma welet, Mari, war an dôl, ar pez ho poa kemennet, er beure man, da Franchonik. Ec’h an breman pelloc’h neuze ha kenavo ar c’hentan. (Mont a ra kuit).
Kenavo ’ta !
N’am eus tamm chans ebet memestra ! Ha ma ’n eve grêt ma gwaz an holl jolori-man aman, aboue mac’h omp deut d’an toull-man ! Met n’on ket evit kredi e ve hen ! Ha gwelet ne zihun ket !… Ne dle ket bean maro koulskoude ! (Ober a ra d’ean eun tamm difretan). Luch ar Bitouz !!! Ma mignon ker ! ma c’harante ! ma gwaz kez ! ne dihuni ket ?
Petra ’zo ?… Petra ’zo ? Ho ! holla vat ! gwisket e zant Malarje ! Setu aman eur grampoezemn ? Ha piou an diaoul an neus gret kement-man ?… Hag epad ma c’housk ! hag hep dihuni ! N’on ket evit kredi ne vefen ket bet eur pennad bennak, etre daouarn eul lenner planedennou, peguir n’am eus gouveet netra ! (Sellet ra ’n eur mezellour). Ha duet ma fenn d’in !… Mari, n’eus ket eur bannac’h dour aze !… Ma arrufe n’eus forz piou aman !
Eo… setu aman peadra d’it da ’n em walc’hi ! Met, n’ouzout ket, ar Bobaleon hag al Lupik a zo o paouez mont ac’han, hag e c'hallez kredi penôs o deus gwelet ac’hanout.
Oh ! neuze, ne zervij ket kuz ar pec’hed !
Nann ! siouaz, hag end-eün, ar Bobaleon a zo êt da glask an ôtrou Bibichen da zont d’az kwelet… o sonjal penôs e oas troet war da spered.
Petra ? Petra lerez ?
