— Met petra ? Petra ’zo ’ta adarre ?
— Petra ? Va groeg ’zo ker mat, ker fur, ker koant, ken desket, ma n’emaoun mui er gount.
— Daoust ha ne gar ket ac’hanout ?
— O ! eo. Kalz, zoken.
— Daoust ha n’eo ket dous bepred en da gever ?
— Eo, eo, avat, mardouen. [1]
— Daoust ha ne gas ket mat da di en dro ?
— Deus ar gwella. Gras d’ezi omp pinvidik.
— Met neuze ?…
Met neuze ! Tonton paour ! ne ouzoun ket penaos lavaret kement-se d’eoc’h. Va maouez zo dispar. Met d’am zonj d’in-me, eo re zesket, re vat, re garantezus, he deus re a gened. Holl ar meuleudi a zo eviti. Met me, brema, a zo kemeret evit netra. Pa gaoze, an holl a zelaou anezi : pa gomzan, ne ve ket taolet muioc’h a evez eged euz eun azen o vlejal. Pa dremen, an holl a denn o zokou d’he zaludi. Ha me, pa ’z an dre an hent, ne vez ket great muioc’h a stad ouzin eget ouz eur c’hi. Ah ! tonton ! doare eur gwaz, lakeat eveldoun, a zo doanius.
— Mat. Petra ’fell d’it ?
— Me garfe e teufec’h da ober va maouez
diouz ho toare d’eoc’h-choui, tonton Per.
- ↑ Yez Leon. — Mardouen ne ket anavezet e Kerne.
