hunan, ha mui eit quemènt-tra-zou crouéét ha bout prest de goll quemènt mat hun nès, er vuhé memb, quêntoh eit displigein dehou. A-ze en hum dromp en darn muyan ag er-ré e hum vantt é carant Doué drès peb-tra, rac ma larant tehou bamdé : Men Doué, m'hou car a greis me halon drès quemènt-tra-zou ol... Pe garehènt Doué drès peb-tra, ne chomehènt quet én disposition dalhabl d’obér er péh e ouiant e zisplige dehou. Penaus é vehènt-int prest de goll ou buhé quêntoh eit en offancein, durand m’en offançant eid ur bagatéll ? Requis-è neoah boud én disposition de garein Doué mui eid-omb hun hunan ha mui éit quemènt-tra-zou crouéét ; rac é-mé hur Salvér : En hani e gar é dad, pé é vam gùel eid-on, n’en dai quet dign a hanan, ha ne véritt quet bout teign. Mar fal de unan-benac bout teign, ha ne gassa quet é dad, é vam, é voès, é vugalé, é verdér, ê hoarezèt ha memb é vuhé propr, hennéh n’eèl quet bout men Discipl. Just èl pe larehai ; obligét-oh de sèntein quêntoh doh Doué eit doh en dud ag er béd, ha de ziaboeissein d’hou tud a pe larant teoh gobér droug ; de gùittat memb hou ré tostan, mar mirant dohoh avout de Zoué, hemb hou pout malice doh-t’ai, na dezirein droug tehai : cousantet ou holl ha tout er péh e hoès, hou puhé memb, quêntoh eit displigein dehou. Glouaihue-è en dud e vihue én disposition-ze : glouaihue-è enta er-ré e gar Doué drès peb-tra.
