clæriét publiquemant éscommuniét, e eèll assistein én Officeu hac én Overèn guet er fidelèt : mæs n’eèllant quet hemb péhet receu er Sacremanteu beèd que n’ou devou receuét en absolvèn, pé guet en Éscob, pé guet ur Belêg aprouvét eid ér çansurieu reservét.
En interdit e zou ur çansur dré béhani é tihuèn en Ilis a sacremantein, a obér en Officeu divin é publiq, hac a interrein guet er ceremonieu Ordinær, eit punissein un diaboeissance spleitabl ha scandalus én ur guær pé én ur Barræs.
Permettét-è neoah badèein durand un interdit, deværein er-ré clan ha memb diméein é segrèd er-ré ne vènt quet bet caus d’en interdit.
Er monitoër e zou un avertissemant hac ur ourhæmèn e ra en Ilis d’er Fidelèt, de zisclæriein er péh e ouzant a zivoud un dra-benac a gonsequance, idan boén a voud éscommuniét ma ne zisclæriant quet.
En Ilis n’hi dès intantion d’accordèin ur monitoër nameit d’er Fidelèt a scùir vad, hac eit treu a gonsequance a béré n’eèllér en dout prouv er bet ér mod-aral. Er-ré en dès un hanàuedigueah-benac, e zou obligét, idan boén a éscommunication, de zisclæriein idan en amzér merchét ér monitoër. Mæs bout-ç’ou ré exant a monèt de revelation ; èl mei er-ré en dès ur gùir ræzon de zougein a vout goal-drætét én ur mod-benac diarbèn ou disclæration ; er-ré-zou a guærent tost d’en hani en dès reit occasion d’er monitoër... (A fæd er çansurieu hac er monitoër, peb-unan e eèll
