fanceu dré un dign pénigèn. En dezir bras en dès hun Mam santel en Ilis ma rehèmb satisfaction de Zoué ag er vuhé-men, e ra demb d’antand é ma terribl er poénieu ag er Purgatoër, é péré é ma purifiét en ineanneu santel péré n’ou dès quet aqùittét ér béd ol er péh e zeliènt de justice en Eutru-Doué eit ou féhedeu. (Leinet er Chapistr VII ag er Reflexioneu ar er pedair fin dehuehan, ag er Purgatoër).
Er musul ag er satisfactioneu e zeliamb gobér de Zoué, e zeli bout pé brassoh pé bihannoh revè en nombr hac en enormité a hur péhedeu, hemb jamæs ancoehad é ma perpet hur pénigènneu hilleih douçoh eit ne véritamb, a p’en dai gùir en hun nès méritét poénieu éternel. Rac-ce assès-è en dout péhét ur uéh eid ouilein de jamæs. En-n’emb e hum glêm ag é Govezour é sigur ma cav rust ha calét er pénigènneu e ra dehou, e zisco assès ne hanàu quet calz er vrastæd ag é béhedeu, ha ne chonge quet calz én tourmanteu e véritant. Hur pénigènneu ne zeliant quet bout hemb quin ur bunition ag er péhedeu commettét ; mæs ehue ur remæd eit hur preservein a gouéh én-ai én amzér de zonnèt.
Obligét vér hoah hemb dispance er bet d’obér satisfaction d’en Nessan a guemènt m’en dai possibl ; hac èl-ce, de reparein en domage e hoès groeit tehou én é gorv, doh en anjuliein pé doh er goal-drætein ; én é inean, é vout caus tehou de béhein ; én é inour, doh en décriein ; én é zanné, doh ou hemér
