Jesus-Chrouist a p’en dès reit d’en dud a Ilis er bouvoër de bardonnein peb-sort péhedeu. Réd-è ou hovessad ol ; hac eit quemènt-ce réd-è hum examinein perhuéh ér-raug, hac impléein en amzér e laquér de ortoz bout covesseit, eit hum examinein hoah perhuéhoh hac eit goulèn ur gùir gontrition. De zezirein vehai ma tehai en ol de gomprênein ha de bratiquein er péh e lar S. Francæs a Sale èr Chapistr XIX, Parti II ag er Vuhé devod, a zivoud er fæçon de hum accusein, eit disolein splann d’hur Hovezour en donn a hur halon. Rac, eit gùir larèt, n’en dai quet stanq er-ré e ouair covessad èl ma faut.
Remerquet mad er péh e yan de larèt teoh quênt conz ag er honditioneu e zeli er Govezion hi dout. Jamæs ne cheleuet Covezioneu er-ré-ral, nac ehue en dud e hum blige doh hum vantein ag er péh e vai larét tehai é Covezion : ne remerquet quet pibue en devai bet en absolvèn, doh pihue n’en devai quet : hac é vehai mad un dra de vout larét, goarnet ean gueneoh ma n’eèllét el larèt hemb rein d’antand é ma é Covezion en e hoès ean cleuèt : jamæs ne gonzet ag er péh en dès hou Covezour larét teoh, meit hac ordrénèt en dehai deoh conz de unan-benac : ne hum vantet quet na dré vourd, na dré fal imur, é ma bet refusét en absolvèn deoh ; hum humiliet quêntoh dirac Doué... Anfin er Govezion ne zeli jamæs chervige de vourd na de langage é compagnoneah, guet eun, é sigur hoarhein, ne dènnehai de vlasfæmein.