Pajenn:Instructioneu santel ar er gurionnéeu principal ag er religion, 1790.djvu/20

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet
12
Instructioneu Santel

perpet é volanté. Dré er Fé é hanàuamb pèh quer faus-è plijadurieu er béd, pèh quer bras-è folleah er-ré e laq ol ou spi de glasq ou æzemant ha lehuiné ar en doar, ha pèh quen terribl-è er bunition e reserv Doué dehai ér béd-hont. Mæs hi e zésq demb ehue pèh quér bras-è joé ha coutantemand er-ré e zispris er béd hac é zivertissemanteu, eit chervige Doué guet fidelité, ha doug ou Hroès arlerh Jesus-Chrouist. Er Fé anfin hul laqua de vout sourcuis de seèllèt petra-zou dihuennét eit n’er groehemb quet ; ha petra-zou ordrenét eit er gobér ne vern petra e vou larét a hanamb : hi hun désq de zisprisein er vuhé-men, ha de zezirein er marhue, èl un tremén heurus ag er poénieu d’er joyeu.

Ag en necessité ag er Fé.

Er Fé-zou necessær de bep-unan eit bout salvét ; rac hemb er Fé, é-mé S. Paul, ne fehèmb quet pligein de Zouè : hac hur Salvér e lar sclær én Aviél, è vou condannét en hani ne gredou quet. Rac-cè hur Mam santel en Ilis e ansaign demb é ma er Fé er hommancemand a hur salvedigueah. Hemb er Fé n’eèllér enta na pligein de Zoué na bout salvét. Ha hoah, ne hum drompamb quet ; peb-sort-Fé n’hur salvou quet : rac er Fé hemb œvreu mat, t zou marhue, é-mê S. Jâq ; hac ur Fé marhue ne tall de nitra eid er Baraouis. Réd-è en doud ur Fé bihue, de larèt-è, jaugein hur buhé guet er péh e gredamb, hac èl-ce bout dis-