aral. Er Sul n’en dai quet groeit eit monèt de giboès, eit gobér voyageu, nac arrangein affærieu tamporel. Peb-unan e zeli ag en dé quênt pourvæein én é diegueah bouéd d’el lonnèt, deur, quenæd, ha tout er péh e vou rét tehou cavouét, eid n’en dou quin sourci en dé-ce meit chervige Doué ha dré er memb ræzon, ne zeliér gobér d’er Sul nitra ag er péh e eèll bout derænét beèd el Lun. Er péh e laran eid er Sulieu, e seèll ehue er Gouilieu mirét. Dihuènnettoh-è hoah én déieu santêl-ze er horolleu, er festeu, en daremprèd ag en tavarneu, el leigneu bras, er chérvadeu, en assambléyeu safarus ha bobanceu er béd, hac é general peb-sort desordr ha péhedeu-aral ; rac quemènt ce e zistro mui a chervige Doué, eid el labour terrién, péhani a nehou é hunan e zou mat hac innoçant ; ha S. Augustin e lar é rehai en dud hilleih gùel é labourad d’er Sulieu ha d’er Gouilieu, eit doh hum abus de veàuein ha de goroll ; hac é vehai honestoh d’er mèrhèt boud é néein ou héguilliad, eit hum gavouét ér hompagnoneaheu debauchét.
2.° Réd-è impléein er Sul de chervige Doué, én ur obér ævreu a zevotion hac a Religion. En Ilis n’ordrén demb meid un dra d’er Sulieu ha d’er Gouilieu : assistein én Overèn. Mæs é gurionné ne vou hanni e gredou é heèllér santefiein un dé a bedair-ær-ar-n’uguênt, dré un Overèn péhani ne bad quet guhavè un hantér-ær. Forh æz-è de bep-unan goud é houlèn
