Ag en orgueil, ag en avarice, ag en dezir de goutantein er horv hac er goal inclinationeu é ta er parèss. Rac ne vanquamb d’hun deværieu, pé ne hum aqùittamb a nehai guet lézidantæt, nameit rac ne fal quet demb hum geinein na hum gontraignein eit resistein doh hur fal deicheu. Er parèss e zou dangérus, hac ur vamèn ampouisonét a vinceu. Caus-è ma quemérér caz doh el labour, ma hum daulér raï guet er housquæt, ma collér courage, ha ma couéhér én désespoër, ma hum inzrouguér doh er urionné ha doh er-ré e lar hur profit temb, ma lausquér tout é liberté guet en isprit, ma hum ahurt er galon ; hac er péh zou hoah goah, ne vourrér meid ér horrompl hac én infamité, &c. En hani-zou perpet occupét mat, n’en dès meid un diaul doh en tantein : mæs en hani ne ra quæt, en dès seih.
Ol é homb gannét eit labourad, é-mé en dén santel Job, peb-unan revè é vechér ha vacation, hac er-ré e dremén ou amzér é plijadur hac én æzemant, én un taul, én ur momant e tisquênnant én ihuern. Cleuét e mès, é-mé S. Paul d’er bobl a Thessaloni, é hès én hou mesq tud arouarêq ha curius, ne rant meit ridêq duhont ha dumen eit cleuèt nehuétædeu : me ordrén dehai é Hanhue Jesus-Chrouist labourad ha gounid ou bouéd... Ha mar dès unan-benac ne sèntt quet doheign, merchet ean èl un dén éscommuniét : ne faut quet m’en dou hanni commerce er bet guet-t’ou, eit m’en dou tout er méh,
