Pajenn:Instructioneu santel ar er gurionnéeu principal ag er religion, 1790.djvu/151

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet
143
Instructioneu Santel

m’hun nès deja remerquét, jugein e rér é vai péhet marvel un action, a pe brononce er Scritur santel malheur inemp d’er-ré hé groa. Peb-sort dereglemand én ivage n’en dai quet neoah marvel, mæs en imur, er seèll, er gonz changét guet en ivage, e zou ur merche ag un dirangemant marvel. Ne yet quet ha larèt, jamæs en ivage ne ra poén deign ; me ive, ha jamæs ne gollan me santimant : rac inemp d’er sort tud-ce é prononce er Speret-Santel malheur, a pe lar dré guêneu er Profæt Isaï : Malheur deoh péré e sàu a vitin eid ivraignein, hac e zalh taul beèd en noz, beèd quene vai tuèmmét teoh guet en ivage.

Douget en ivraignereah, péhet infam é peb-unan, mæs hoah infammoh ha dangérussoh ér mèrhèt ; rac en drougueu e stleige guet-t’ou, e zou hemb nombr. 1.° Un ivraign e hum laq én dangér de gommettein er péhedeu brassan. Én ivage é ma en touyereah, er holèrieu, er foëttereah, er scandal, er gloër, er bêgadeu lous, er bouffonnereaheu infâm, en dezirieu criminel, er baillardiah abominabl, &c. Ne veàuet quet, é-mé S. Paul ; ér gùin é ma er baillardiah.

2.° Un ivraign e zispign é zanné, e revin é diegueah, e ra poén d’é dud, e lausq é vugalé hemb ansaignemant, de zuein guet nan ha misèr. Ur mechérour ivraign ne vou jamæs pihuiq, é-mé er Speret-Santel. Ean e goll é inour ; dén ne fi én-ou : é zelé e chom hemb bout payét : hac anfin ne goust nitra dehou laireah ha friponein eit en dout d’ivèt.