er furius Nieanor, e zas d’er saludein ha de ziscoein dehou en hostieu e offrent d’er gùir Doué, aveid er roué. Nicanor e hoarh ar ou houst, ou anjuli, e brofan ou sacreflceu, én ur brononcein er honzeu orgueillussan, ou menas guet er brassan counar, hag e bromet, gueten hori-plan blasfômeu, touïadelleuha malédictioneu, é teïde losquein ou zampl quentéh èl m’en devou distrujet Judas-Machabé hag é armé. Monèt e hra én effèd d’en ataquein guet raj ha guet furi. Mses azé-memb é ma Doué doh er gortoz eid er punissein ag é vlas-fémeu. Quentéh èl ma arihue dirac é anemis, er gùélèt ehrér é couéh idan é dau-leu. Marhue Nicanor e scont é soudardèd, péré e daul ou armaj eit hum sauvein bean-noh; maes er Juiffèd e rid ar ou lerh hag ou atrap. Pas unan hemb quin ne hel hum sauv; ol é mant laqueit d’er marhue. Rèflexion. Èl-cé, tud youank, en hüm van-jas en Eutru Doué ar er blasfômour Nicanor. Ur bunition quen terribl e zeli hou laquat de greinein ha de gassat ur péhèd quen abo-minabl, mar d’oh teichet d’er hometlein.
Digitized by Cjoogle -
