276 — Pe huélou D’hellei quet donèt de beu a han-oh, ean hum bresantei d’oh, gùéhavé dous èl un oén, ha gùéhavé aral terribl èl ul lion, ha liès mad ér momand ma chonjehet bihannan. Maes hum zefiet perpet a nehou, hemb jamaes creinein neoah na spontein én é raug: é contrel, criet nezé, criet crihuoh tremaha Doué, ha resistet guetbrassoh confians; rac quènt pêl Satan en devou méh é huélèt en e hoès disoleit é ardeu hag e bêlei doh-oh guetaraj. Dihoalet, drès peb tra, a hum zisconfor-tein. Chonjet penaus en hani e sel ar é lerh goudé m’en dès croguet én arair, de larèt-é, en hani e gùita er mad eit retorn d’en droug, ne vélit quet ranteleah en nean. Luc. 9. 6. Chonjet ne vou salvet meit en hani e zal-hou doh er mad bet er fin. Math. 10. 22. 4° Mar ra Doué d’oh er victoér ar hou <jane-mis, ne vanquet jamaes ag en trugairéquat. Maes mar e hoès bet er maleur de gouéhel ér péhèd, dihoalet a gol couraj, a hum zisans-pérein, pé a durel hou <j’armaj idan hou treid, eit lezel Satan d’hou tismantein én é aes. Sùuet quéntoh ag er péhèd guet hast ha guet nerh : ouilet ar nehou, ha guet eun ne varhuehoh én-hou, quêrhet, quêrhet, Digitized by Cjoogle —
