nèt. — 151 — Ua ne veob quet fldel de vonèt de govessat liès, prontoh ha liessoh é couéhehetérpéhèd. Un péhèd hou slleijou d’«n aral, ha quént pél hui hum acustumou én droug, èl ma hum acours ul lon friand de monèt de baerein en èd. Quént-pél el liameu hou ^ariou ér péhèd, e zei de vout crihue ha calet èl hoarn, hag, haval doh Auguslin, perderi bras hou pou doh ou zorein. Satan e houér reih mad péh quer précius-é er remaed e zou doh hou cortoz ér gadoér a bénijen; râc-cé, ean e hrei é possibl eit hou pélat doh-t-hi. Durand en tanlation, ean e vantou d’oh er plijadurieu e gavehet ér péhèd; ean e larou d’oh é voti impossibl resistein doh en nerh ag hou fal inclinationeu. Mses mar couéhet ér pébèd, ean e gresquou en droug dirac hou teulegad. Ean hou scontou gùéh-i’er-huéh, dré ur méh, us berderi, un doujans hag un dihoustedigueah bras. Ahl ne cheleuet quet, mé hou conjur, en traitour miliguét-cé I Rac-cé, pe larou d’oh méh, méh hou pou dirac hou covézour; rescondet dehou : péla, Satan; me hovézour ne hanâu me sieu meitén tribunal a bénijen. Inou é talh léh en Eutru Doué, Inou é tisclé-vian dehou me houscians idan er brassan . —
