é vrastet ! Na brasset é cavan-mé er visericord-zé, arlerh er péh e hoès laret a nehi.
Mar considéran guenoh er suit a nehi, ag ur rum tud d’un aral, ne uélan hanni ag er-ré a zouge en Eutru Doué ar béhani n’en dé dichennet.
Mar sco er behérion én é golér, mar discargue ar nehai é bunitioneu er-ré terriplan, n’er groa meit goudé en dout asséet, dré é vadeleah, ou lacat de retourn devat-ou, ha gouni ou halon.
Ingratitud ha fallante é boble n’ou dès quet éellet hesquein er vamen ag é vadeleah.
Ean en dès digueoret dehai en tresor ag é visericord èl un tad mad.
Ean en deoai promettet d’Abraham ha d’é vugalé en devezai degasset dehai ur Salvér.
Quêntoh eit manquein d’é bromesse, ean en dès clasquet é comportemant ou zud ræsonnieu d’accordein d’ou bugalé græceu ne véritent quet receu.
Deit é er Salvér-zé. En dut n’ou dès quet éellet dishanaüein er garanté en deoai aveit-ai.
Ean en dès astennet un dorn secourabie de ol er-ré a oai malheurus. Er behérion n’en dint quet bet ancoéheit, é contrel, a nehai é en dès queméret er muihan sourci.
