Pajenn:Imitation er Uirhiés Glorius Vari.djvu/222

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
216
IMITATION

David ne gonsidérai quet é Simeï unan ag é sujité en anjuliai ; mæs ean a gonsidérai én ou un Doué just, péhani hum chervigeai ag er misérable-zé eit en humiliein hac el lacat d’effacein é behédeu.

Jesus ean-memb, én ur gonze d’é Apostolet ag er halice ag é Bassion, ne gonzai quet dehai a valice er Juiffet péré a breparai dehou er halice-zé, mæs a volanté é dad péhani en deoai ean ordrénet.

Ean a larai ér jardrin a Olivet de Bierre, péhani n’en deoai quet hoah comprenet penaus ur hrechén, péhani a zou ér souffrance hac ér boén, ne zeli impléein, eit armage, meit er batiantæt hac en aboeissance. Petra ! ne ivein-mé er halice en dès reit teign me zad ?

Ne vennan quet laret ne éellet quet goulen guet Doué bout délivret a hou trougueu ; mæs mar vèn neoah de Zoué ma iveoh er halice, hui a larou : Me zad, revou groeit, non pas èl ma vennan, mæs èl ma vennet.

Ne sellet, ô men Doué ! doh er boèn vras a gavan é souffrein, meit quement èl ma éel er permettein hou cloër hac en accomplissemant a hou tesseinieu.

Ha mar da hou souffranceu, é léh bihannat, de gresquein ha de hirrat, hui a larou : ya, me zad, me receu er poénieu neué-men, a p’en dès pliget guenoh ma vehai bet èl-cé.