béden ; mar det d’en Ilis, quêrhet èl d’ou guet dévotion, hac eit gobér de Zoué er sacrifice a hanoh hou ç’hunan.
Mar conzet é compagnoneah en dut, chonget penaus en er groai Jesus, guet péh modesti, guet péh doustér.
Eit héli Jesus, douce hac humble a galon, ne vurmuret quet a gaus d’hou souffranceu, ha rantet er mad aveit en droug ; pelleit doh en inourieu ag er bed-men, ha câret bout dispriset.
Jesus n’en dès chet clasquet hum goutantein ean-memb. Ne glasquet én hou ç’ol œvreu meit gloër en Eutru Doué hac accomplissein é volanté.
N’en dès stad erbet ag er vuhé en dès passet ar en doar ne offre deoh un instruction benac. É vuhé cuhet, èl é vuhé public, a zou aveit é disciplet véritable ur vamen a bep sort instructioneu.
Jesus a zou en hent, er uirionè hac er vuhé. N’éellet cavouit meit én é exampleu en hènt é péhani é teliet quêrhet, er uirioné a zeliet cheleu, hac er moyandeu de gonservein er vuhé a hou ç’inean.
Én ol occasioneu é péré é éellet hum gavouit, goulennet guenoh hou ç’hunan petra en devehai groeit Jesus, petra en devehai laret, hac hum réglet ar er scùir a ra deoh én é gonzeu hac én é œvreu.
Hui a ouï péh inclinationeu, péh de-
