Ret vehai hanaüein Jesus èl m’en hanaüéoh eit er hârein én ur fæçon quer parfæt èl m’er hâreoh.
Ret vehai, eit conze èl ma faut ag er garanré-zé, éellein leine én hou calon er péh a santeoh aveit en hani a gâreoh.
Digueoret-hi demb hui-memb er galon-zé péhani a gâr én ur fæcon quer parfet ; disoleit-temb ol er burtæt, ol en dinérdet, ol en nerh, ol er hourage ag er santimanteu a nehi.
Me mab, n’em behai quet méritet bout mam de Jesus, pe n’em behai quet er hâret mui eit ol en dut, ha memb mui eit en Ælet hac er Sænt.
Me gresquai bamdé ér garanté-zé, rac me uélai bamdé ér mab divin-zé parfectioneu neué.
Ne gavèn a zoustér rac a lehuiné meit ér garanté-zé ; hi a oai me magadur, mem buhé, me repos, me joé, me fligeadur douçan.
Me gonduyai, é Nazareth, ur vuhé peur hac izel ; mæs digollet mad ouen dré en trésor a bosséden é Jesus. Dré er mad-cé é hunan é teliér hum estimein pinhuicoh eit er Rouanné puissantan.
Eurus, mil gùéh eurus er haloneu a vihue a garanté Jesus ! péré ne huannadant meit aveit-ou !
