E mab, perac en hum glemmet-hui ag er gondition hac ag er stad é péré en hum gavet ? N’en doh quet capable, a laret-hui, de chervige Doué én ai èl ma teli bout cherviget. En nean a zou læn a Sænt péré a zou deit de vout Sænt ér memb condition, ér memb stad é péré en hum gavet.
Me gavas Doué ér vro ag en Egypte, é péhani é oai bet ret teign monnet, èl m’em boai ean cavet ér Judée, ha me asséas er chervige inou ér memb fæçon.
Meit ma conservehér partout græce ha caranté Doué, é teliér bout contant partout.
Haval-é é telien en dout bet calz a boén, hac ehué Jojeb me fried, é quittat er vro a Isræl. N’hun boai neoah discoeit chagrin erbet é parti.
A pe ouemb bet galhuet én dro d’er Judée, n’hun boai santet quin pligeadur meit en hani a obér volanté Doué, péhani hé hunan a oai hun règle é peb tra.
