C’hui a dleas, ô Guerc’hes santel ! passeal en templ deveziou tranqil ha digoumoul. Tanvât a rec’h eno e peoc’h ar graçou a scuille Doue varnoc’h, ha prepari a reac’h dezan en ho calon un templ cals henoraploc’h ha dignoc’h anezan.
Ar sonch a bresanç Doue a occupe eno bepret ho speret. Bepret emedoc’h er gontemplation eus e c’hrandeuriou hac e berfectionou.
Doue ho muya caret a yoa tout deoc’h, ha c’hui a yoa tout dezan. Qement a elle ar bed da bresanti a hinvidica, a gaëra, na voa netra en ho santimant.
Va mab, an ene christen er solitud, pell ma e ma dioc’h ar bed ha dioc’h e drubuillou, a gundu veritablamant eur vuez eürus. N’en em occup eno nemet a Zoue, evel pa na ve nemetan var an douar.
E speret a so occupet da chelaon moues Doue, ha netra ne oufe he distrei da glêvet ar pez a lavar continuelamant ar voues-se d’he c’halon.
Caout a ra er c’homsou-ma : Va Doue, c’hui a so an Doue eus va c’halon ha va oll heritach
