| mad : hac he lignes ho devezo evit heritaij an douar a bromission.
An Autrou Doue a so ur souten ferm d’ar re a vev en he zoujanç : sclear en anavezint, mar greont reflexion var ar bromessaou eus he destamant. Ma daoulagad a zavin ato etreze va Doue ; rac en he-unan vezo am dilivro diouz al laçou a steign va adversour dindan va zreid evit ma surpren. Taolit ive ho taoulagad varnon eta, va Doue, hac ho pet truez ouzin : pa em guelet dileset ha quer paour evel maz oun. Cresquet eo an afflictionou eus va c’halon : ma zennit eus an necessiteou maleürus ma zoun couezet eno. Considerit, va Doue, peguen isel oun rentet, ha peguement a boan am eus, ha pardonnit d’in va oll bec’hejou. Considerit peguement eo an niver eus va adversourien, ha peguen injust eo ar valiç ho deveus ouzin. Conservit va ene, ha va zennit adre ho daouarn : na bermetit quet e ve collet d’in lacat va esperanç enoc’h, va Doue. An eneou mad hac ar re a so leun a galon a so chomet a un-tu gueneen, abalamour ma velont em eus ho cortoet gant patiantet d’am sicour. |
nis demorabitur et semen ejus hæreditabit terram.
Firmamentum est Dominus timentibus eum : et testamentum ipsius ut manifestetur illis. Oculi mei semper ad Dominum : quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos. Respice in me, et miserere meî : quia unicus et pauper sum ego. Tribulaiiones cordis mei multiplicatæ sunt: de necessitatibus meis erue me. Vide humilitatem meam et laborem meum : et dimitte universa delicta mea. Respice inimicos meos quorum multiplicati sunt : et odio iniquo oderunt me. Custodi animam meam et erue me : non erubescam, quoniam speravi in te. Innocentes et recti corde adhæserunt mihi quia sustinui te. |
Pajenn:Heuriou brezonnec ha latin.djvu/597
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
577
Ofiç an Anaon.
