| pehini ne baouesit o c’houarn an dud, hac o lacat evez outo ? Permetit, va Doue, ma c’houlennin ouzoc’h perac hoc’h eus ma lequeet en ur stad control deoc’h, ha ma’z oun rentet [ch]agrinus [1] d’in va-unan. Perac, va Doue, na effacit-hu quet va fec’het-me, ha na bardonit quet d’in an offançou am eus gret deoc’h ? Chetu me prest o vont da gousquet er bez, elec’h ma vezin chenjet en poultr ; ha mar deut varc’hoaz vintin d’am c’hlasq, n’em c’heffot mui en buez martese. | num ? Quarè posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis ? Cur non tollis peccatum meum, et quarè non aufers iniquitatem meam ? Eccè nunc in pulvere dormiam ; et si manè me quaesieris, non subsistam. |
|
V/. Credi a ran penaus va Redamtor a so beo, hac e ressuscitin eus an douar en deiz diveza ; * Hac e velin gant daoulagat va c’horf memes Doue va Salver. R/. Ia, me va-unan her guelo, hac e vezo quet un all vezo her guelo em leac’h, va daoulagad prop vezo a sello outan. * Hac e velin, etc. |
V/. Credo quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terrâ surrecturus sum. * Et in carne meâ videbo Deum Salvatorem meum. R/. Quem visurus sum ego ipse et non alius, et oculi mei conspecturi sunt. * Et in carne, etc. |
|
An eil Quentel Eus a Job.
ENouet eo va ene gant va buez, squiz oun e veva; en em abandoni a rin da glem em enep va-unan, hac e comsin gant un dristidiguez vras em ene. Lavaret a rin da Zoue : n’am c’hondaounit quet ; ha plijet gueneoc’h rei d’in a anaout perac am zretit gant quement a rigol. Ha c’houi a gaffe mad, va Doue, e ven me calomniet, hac e ven persecu- |
Lectio 2. Job. 10.
TÆdet animam meam vitæ meæ ; dimittam adversùm me eloquium meum ; loquar in amaritudine animæ meæ. Dicam Deo : Noli me condemnare, indica mihi cur me ita judices ? Nunquid bonum tibi vi- |
- ↑ Moullet : c’ha-.
