En deveus gant cals a vadelez
Ma exaucet, pa her peden :
Ia, va Doue, pa oan afflijet,
D’ar poent ma velac’h enq varnon
C’houi hoc’h eus bet ma rejouisset
Ha franqueet oll var va c’halon.
|
tribulatione dilatasti niihi.
|
Continuit ato couscoude,
O velet peguer frajil oun,
Da gaout truez ouzin, va Doue
Ha da exauci va oræson :
Pe vete queit e vezo ponner
Ho calon-hu, tud obstinet ?
Petra ê dec’h-hu clasq ar guevier
Ha caret vaniteou ar bed ?
|
Miserere meî : et exaudi orationem meam.
Filii hominum usquequò gravi corde : utquid diligitis vanitatem, et quæritis mendacium ?
|
Gouezit ervad e rent an Autrou
Admirabl nep a so santel,
Dre ma ro dezan cals a c’hraçou
Hac ur sicour continuel ;
Er memes Aulrou ec’h esperan,
O veza sur em exauço
Pa griien etrese-ac ennan,
Evel m’en deveus grêt ato.
|
Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum : Dominus exaudiet me, cùm clamavero ad eum.
|
Ouzoc’h hoc’h unan en em fachit
Abalamour d’ho pec’hejou,
Ha diouto en em divoazit
O caout recours d’ar remejou ;
En ho calon grit reflexion
Var an droug hoc’h eus cometet,
Gant ur guir gueuz ha contruion.
Bemnoz quent ma’z eo[t] [1] da gousquet.
|
Irascimini, et nolite peccare : quæ dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.
|
Offrit da Zoue ar sacrifiç
A binijen hac a œuvrou-mad,
Evit satisfia d’he justiç
Hac he renta deoc’h favorabl :
Liquit enna hoc’h oll esperanç,
Cals a lavar, ni n’hon eus quet
Guelet biscoas en esperianç
|
Sacrificate sacrificium justitiæ, et sperate in Domino : multi dicunt : Quis ostendit nobis bona ?
|
