Ac’hanta ! Mestr !
Te zo eun tor-pen, sakondien : dalc’h da deod en da c’hinou ken na vo goulennet da aviz diganez. (Da Voris.) Mad, Moris, ne ket evit ober eur rebech d’id eo ; mez da gomzou a dreuz va c’haloun egiz eur gountel.
Ne da ket da gemeret enkrez re abred, Biel paour : marteze an daou-niz-ze, en em gavet ama, a gemero eur stuz dereapl hag a lezo da bara santimanchou kaera a guzont e goloed ho c’haloun.
Ne c’houlennan ket gwell eget gwelet da gomz o tont da wir, mez ne jom ket ganen kalz a esperanz mui.
Takebie, kemer kouraj atao… ha kerz da guzat, rag eur spount am euz a vez paket dre ama… Kerz, a lavaran d’id.
C’houi ho taou a jomo aze, neketa ? Taolit evez avad d’am gwerza.
Bez disousi : na vezi ket gwerzet ganeomp…
Ne voezoc’h ket, Moris ?… Eun neubeut araok ma zoc’h en em gavet, an niz kossa Julian a ioa o paouez mont ac’han.
