Pajenn:Gwilhom - livr el labourer.djvu/83

74

KESTEL IV.

Hag ou has hemb truhé d’é bousinedigeu
Er gorté ged hireah, digor kaer ou begeu.

Er guérein e gar bout tostik d’ur feten skler
De leneu biwenet ged man ha heot tiner,
D’ur hoeh e rid ér prad é mesk er boketeu
Hag é dan sked en derw sawet drest ou feneu,
Eid mé heleint kavet, é kreiz en nehué han,
Pe zigas er mameu, aveid er hueh ketan,
Er ré iouank ér mez de gemer ou imbad,
Dél glas eid hum zichueh ha deur skler d’hum gloarat.

É kreiz en deur e rid hag é kreiz el leneu,
Taulet, a drez, mein bras, pé gué, pé kouh kefeu ;
Aze, el ar ur pont, er huérenen glubet
E sehou doh en heol hé diwaskel mouistet,
Mar en des hi zihet ur barhad glaw ponner,
Pé un ahuélen dro hi zaulet én ur ster.

Ne blantet é tal d-ai nag ur huéen ivin
Nag ur huéen koed kroez, nag ur huéen sapin.
Goeskeden er gué se, rai diw ha rai déhoel,
Eid er guérein iouank zou béhus ha marwel.
N’ou laket ket ehué na rai dost t’ur vangoer,
Nag é tal ur vouillen e daul ur vlas ponner,
Nag é tal ur palud, nag é tal pouleu don,
Nag él leh mé kleuer é trouzal en dason.