Gand pegen gwaz enkrez
Ouñ-me gwasket, siouaz…! Kea da glask ar c’hrac’h-se
Gar-Orjal, ha gan-id digas-hi em bete,
Marteze e kavo, d’am zenna a anken,
Strobinell, korvigell, tro-bleg pe louzouen.
Gwall diez eo, Aotrou, dont a benn anez’hi…
Ne ra kammet netra, nemet pa blij d’hezi,
Prins, Roue, impalaër, na ra fors ane-z-he,
Hag e flijadur eo c’hoarzin goap war-n-heze…
Koulskoude, ann arc’hant a blij kaër d’ar vaouez…
Pa ve pouner ar ialc’h e c’heller aliez
Gounid he grasou mad…
Arc’hant am euz hag aour
Kement ha ma karañ… N’edouñ ket eur prins paour !
Chedu amañ eur ialc’h hag enn-hi dek mil skoed
Evit ober peb tra evel ma z’eo dleet…
Mar plij d’iñ prezegenn ar c’hrac’h, divezatoc’h
Me a roïo d’hezi kemend all, pe vuioc’h…!
Ez añ enn hent eta ! Doue r’ho kendalc’ho
E iec’hed hag e joa, ken e veziñ distro !
Doue, pe ann diaoul ! Ar foeltr tamm fors na rañ
He-mañ a dalv hen-nez d’iñ-me, diwar-vremañ !
Dek mil skoed !!! kollet eo, gand ma mestr he skiant
O rei d’iñ war eunn-dro kemend all a arc’hant…
Petra a venn ober…? Eunn torfed marteze…!
Digor da zaoulagad ha da ziskouarn ive…!
Da c’hortoz, Gar-Orjal, kemer eunn tamm ebad,
Hag, e-leac’h piketez, ev gwin a voutaillad !
(Mont a ra kuit)
