Mont d’an endalc’had

Pajenn:Goesbriand - Fables choisies de La Fontaine traduites en vers bretons.djvu/39

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ

Prest e z’on d’en em offr ; mæs, evit qement-se,
Mad a ve, a gaf din, d’an oll cofes ive.
Sire, eme ar Louarn, c’hui so re vad roue,
Ha cals re scrupulus, m’en tou var va ene :
Nan, qement-se ne qet pec’het ;
Ar gloaneien, traou disqiant ha lor,
D’an heur m’ho poa hi debret,
E rezoc’h d’e cals a enor ;
Hac, evit fæt dioaller an devet,
C’hui a virit beza meulet,
Dre ma zeo eus a raç an dud
A venn ober ho mæstr varnomp-ni, loenet mud.
Peb goroër ha peb luban
A savas gat caus dom Alan.
Ne seljot nemet divar-c’horre
Oc’h pec’hejou ar loënet cre :
An Tigr, an Ours, gat sqilfou lemm,
Qement a zoug ivin pe flemm
Ha qement a ziscrogn e zent
A oe gat-ho leqet da sent.
Chetu o tont tro an Asen.
Sonch am eus, emeza, en eur prat o tremen,
(Ha c’hoas da menac’h oa ar brajen,)
An naon criz, ar gueauten glas,
Hac an diaoul, neb’on, va foulsas ;
Qement ma lipis gat va zeaut
Var dro e c’hement-all a c’heaut.