Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
E-bèn a c’huenne ar re c’hriz,
’Vit digass an Autrou d’he c’hiz :
Qement ha qer bihan m’en em gavas e benn
Qer moal evel un irvinen !
Grêt oa an taul pa er santas.
Va bennos dec’hu, ’me ar goas,
Merc’het qeïz evit ho labour :
Ne garfen qet, evit cals aour,
N’ho pize qet moalet va c’hern.
Dre an taul-ma, me a espern
Mizou, cured ; me foelt-biqen
Na deu ar sonch-se em c’hlopenn !
Græg e fellfe, neb’on, dezi
Ren ac’hanon d’he c’hiz ha non pas d’am hini.
Joa, en despet d’ar berruqen,
Am eus ouzoc’h ’vit ho qelen.
********
AR VEZEN DERV HAC AR BENDUEN.
(Livre I, Fable XXII.)
Ar vezen derv a gomzas evellen,
Un deiz oc’h ar benduën :
Lec’h oc’h eus, a gaff din, da dammal ho crouër ;
Laouenan evit-oc’h a so eur bec’h pounner ;
