Juntet e zaouarn munut, daoulinet ’tal e vam,
Pa ve c’hoaz e galonig digailhar ha divlam,
Na kaer eo, ’n eun tiegez, gwelet ar bugelig
O pedi, beure ha noz, henvel ouz eun Elig !
Pa bed ar bugel bihan, e seblant d’in gwelet
E toul dor ar baradoz selaouerien pleget,
Ewit sellet talarek, ’trezek an ti kristen,
Lec’h e klewont eur breurig oc’h ober e beden.
Peden ar bugel bihan a zo nerzus meurbet,
Ha dreist-oll ’c’hall tenerât kalon Salver ar bed,
Rak pa oa war an douar Hen an eus lavaret :
« Lezet ar vugaligo da dont holl d’am c’havet. »
Ewit derc’hel stag ha-stag mailho ar chaden dir
A dle unani ar re ’de ’n em roet o gir,
Ar re o deve touet ’n em garout da viken,
N’eus ket evel ar beden ’ra ar bugel kristen.
Ha ’wit ma chomo ganec’h ar bugel bihan-ze,
C’hoaz ken gwak ha ken tener, roet d’ec’h gant Doue,
N’ankoueet ket, o mammo, pez a lar e-unan :
« Me eo an Hini ’ziwal ar vugale vihan ! »
