diouzomp » (Job xxi, 10). Evit-se, e cals léVhïou, eo eat d’an traon peb doujancevit Doue. Evelse ive, cn he jjustumou, pc en he dy he-unan, pe etouez an dud all, an deu n’euz mui hano ganthan euz Mestr braz an env hag an douar. Caeroc’h c’hoaz, ne esperner na poan, na fallagt iez, evit na vczo ken nag an disterra sonj, nag an disterra anacudêgez anezhan er bed-ma, An neb a dcu da daol evez mad oc’h an traou-zc, cn dcus leac’h da gaout aon na ve eun hevelep troidigez fali a spcred, penn kenta ar goai draou a dle c’hoarvezout da fin ar bed, ervez m’eo bed lavarcd, ho donedigez kenta var andnuar, ha ne ve e guirionez tnab ar goliedigez a gomz anezhan Sant Paol (II Tuess., ii, 3) en em gaved a vreman en hon touez, Kcn bras eo an hardizègez agar gounnar a eneb gtñrionezou ar Feiz christen ma rear peb tra evid mired na ve kcn tam mi- gnoniach ebed etre Doue ag an dud. Dre eao, erne an aboslol Sant Paol, ec’h anavezor guella donedigez an Antcchri&t : an den, cb an disterra mez, a zo en em lacaet e leac"h an Autrou Doue, oc’h enem zevel dreistkement a zoug an hano a Zouc- Ken dinvez eo zokcn ma ra evellhen : e vcza n’e ket evit mouga a grenn peb sonj a Zoue, e pella an Doue-ze diouthan muia ma c’hell, ag e kemer ar bed-ma zo dirac hon daoulagad evel eul lec’h sact\ a dlc an dud all eveldan reuta dezhan ebarz an enoriou n’iut dlced nemed da Zoue ebken. Evel a lavar Sant Paoi (II, Thess., ii, 2j azezed co e ty an Autrou Doue, e leac’h m’en em zalc’h evet pa vefe Douo he-unan. Bezomp flzian» e Doue ha ne joniomp kef tlilabour Piou a c’hounezo da ziveza an abaden zoetrc Doue ha tudigou paour ar bed-mâ ? den a skiant ebed ne dle bcza ncohcd ijraut kementse. Eun dra sclear eo ec’h ell an den, ec’h ober implij fall euz hc nerz ag he vuez, bressa dindan he dreid guirïou ha galloud an OU Challoudeg ag a vezo gouscoude atao ar mesU var ar re hen deus lakeat er bed. Ha zoken scul vui e sav an den sounn he benn gant fiziang da veza ar mestr, seul t43StocTh a ze n’eo ken da veza taolcd d’an draon. Evelse a lavar an Au- trou Doue he-unan, er Scritur Zantel. « Sern <i ra hc z<nntla- » gad9 emezhan, var bec’hejou an dud » (Sap. xi, 24) cvel nia ne zonjfe ken en he c^halloud ag er reng huel cn deuz : prestig goude beza deued evel var he giz, e teu da ziuna cvel eun d>n Digitized by GoOgl
