Pajenn:Feiz ha Breiz 1903-1907.djvu/133

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

GoOglC Beteg nav heur, Yannie a jomas azezed e cornig an tan, he dal en he zaouara, var hc chouc eur blouzen toul var he ilinou, he voutou coat ganthan en he dreid. Ar cïdeier a zonas a nêvez, laouennocïi eged Liscoaz, evid lavared e zea ar vugale-ze, caer ho ene evel re an Klez, d’cn em renca en dro d’an aoter evit tostât, evel sant Yan, ouz ho mestr agho mignon brassa. Yannic aglève kementseoll, muiocïi srant he ene eged gant he ziouscouarn. Youela a rea ar potric keaz An tad cvithan da vcza nemed eur mesvier divalo, en devoe evel mez euz ar pez a rea : gou- zout a rea oa goassocïi eged eur bourreo e kcnver hegrouadur. Sonjal a reas petra a clje ar mab-ze lavared dczhan aben deg vloazarna : Eun tad fall oc’h bed cvidon, me vezo ive eur mab fall evidocTi. Neuze e zcas er meaz euz an ty, ce’h alcïiouezas an or, en eur gass an alcïiouez ganthan, ag e zeas da bcur échui he £üfad en hostaliri tosta. Yannie a jomas neuze he-unan, bepred e seuille daelou. Souden e clèv ar ganaouen a deu euz an iliz beteg ennhan. Digêri a ra ar prenest, evid hc eïilôvcd guelloc’h : compren a ra ar eïiomzou : credi a ra anaout etouez ar moueziou, hini he vignon Charles, skiltrussoc’h eged ar re all ag a Javar dezhan : Üeuz, deuz, dalcïictem eus da blac. did em cïiichen : oh deuz ta! Kement a zo adcneridigez er vouez-ze, ma lavar ractal: Ia, ia, cetu me aman. Age ra eul lam er prenest, ag ac’hano var ar ru ; neuze en eurredadcn c za d’an iliz. Ar bobl zo en iliz a vel e tont ebarz cur cïirouadur berr varoezhan, varhc choug eur sarro dislivcd, eur boutou prenn en hedrcid, ag a ia var eün d’ar sacrclcri. An autrou cure er gucl : En eo, Y^annic eo, gant pebes dillad en he gercïien. — Cetu me ama, eme ar cïirouadur : gelled em eus dont euz an tv. ad zo en hostaleri. Cïioant em eus da ober ive va phasc i i eus dèbred netra hirio. Fiziang em boa atao e roje 1 ;n ar c’hrao caer-ze a cïioulenncn outhan tri miz a ioa. ’ ec’h eljen en obcr ? Ne vouien ket, mes Doue a vouie. «. voe gueled ar c’hrouadur gant he zillad dister — III) - ag ho vnutou eoat