Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
krisoc’h-kriz, evel eur bagad moui flemmus war groc’hen eur vioc’h, eviti d’ober skubadennou lost deus he gwella.
— M’hen talvo d’añ ! emezañ entre e zent ; me oar pelaec’h hen tapout ! — Hag heñ prim war zav, hag em wiskel, hag emaes. Kenkent e redas da di kerent e bautr-kere, hag e reas tri zaul war an nor, ken a dridas tre an holl en ti.
- — Piou zo aze e toull ma dor
- Da hanter-noz o c’houl digor ? —
a laras en diabarz mouez an ozac’h.
— Digorit an nor d’iñ, me ’m eus eur gentel da rei d’ho mab.
