Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
Hennes oe laouen bras eus an enor d’o barn.
Penn-abeg ar breujou ’n eus troc’het en diou zarn,
Hag o laket en pep skudel eus eur balans
A blantas sonn a-blom gant kals a goustïans.
— Gwelomp ! ’mezañ… Oc’ho ! hemañ zo re bonner ! —
Hag heñ dantañ ebars, ha lonkañ eun tam kaer
Da gonpeza ’r poueziou ; ’met, sellet ar chans fall !
En em gavas kenkent ponneroc’h an tu all.
Pesort ’raje, nemet krigi, barner gwirion,
En eil darn ? Ar c’hejer a nec’has, ha gant aon
E c’harmjont : — Paouezet ! roet d’imp peb a dam,
Ha ni a yei kontant d’hen dibri heb estlam.
