eit hé hol. Er vertu-men e rant en ineanneu hac er horveu tampleu bourrabl d’er Speret-glan, ha demeuranceu bràu de Jésus-Chrouist e receuamb ér gommunion. Er mercheu a garanté en dès discoeit en Eutru Doué doh er vertu admirabl-men, e zou quer bras que n’ellér quet ou homprenein. Dré er vertu cair a burtæt en dès er Uériés méritet bout choéget de vout mam de Salvér er bed, ha sant Yehan en Aviélour bout er hârettan ag en Apostolet, ha Suzan bout délivret a fal volanté en neu Juge coh hac impudic. O purtæt ! ô vertu e rant en dut haval doh en Ælet ! admiraplet oh-hui !
2.° Considéret penaus er burtæt e zou ur vertu e ra en dout caz ha peellat doh er plijadurieu lous e za ér speret, èl er chongeu pé desirieu, pé ér galon, èl carantèeu lous, pé ér horf. Rac èl mé ma er baillardiah ur garanté doh er sort plijadurieu lous-cé, é contrel ehué er burtæt e ra quemér caz doh t’ai ; er baillardiah e ra chommein, hum bligein én ai ; er burtæt e ra pellat doh t’ai ; én ol tantationeu aral é ellér harsein eit dihuen gùel ; mæs én tantationeu énep d’er burtæt, n’en dès meit ur moyant de zihuen : tæhet a bèn, pellan ma ellér. El-cé é ras er Patriarche Jojeb, sant Martinien, ha nombr a ré-ral.
