O men Doué ! avouéein e ran é ma carguet mem buhé a behédeu ; bet ha bremen ne mès groeit meit hou ç’offancein. Mal é demb changein a vuhé, m’inean peur ; gùel vehai demb cessein a vihuein, eit bihuein hoah èl én amzér treménet.
3.° Er remæd doh er pehet véniel e zou considérein liès é ma én ur fæçon benac dangerussoh eit er pehet marhuel, raq ne guemérér quet poén d’hum gorrigein a nehou. Un inean e vehai sourcius de zihoal doh er pehet véniel, e vehai imbèr amzér én ur stad ihuel a santeleah. Ret-é chongeal liès n’en dès pehet erbet, ne vern péh quer bihan é, n’en dé brassoh drouc eit en ol colleu ha misérieu ag er bed-men. Quentéh èl ma vehet couéhet é unan benac, queméret ur glahar bras, hac ur benigen benac poénius d’ober quel liès gùéh ma couéhehet.
1°
ONSIDÉRET Jésus-Chrouist doh hou couviein de vout humbl, dré er honzeu cair-men, ne zeliér jamæs ancoéhat ; desquet guenein, e mean, penaus é hon douce
