Mont d’an endalc’had

Pajenn:Dizanv - Choæs a Gannenneu spirituel aveit er Retræt.djvu/29

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

A dapen é rid en deür Ag é Beulegâdigtieti: Hac é eareu amiabl E ellou hun tinaerrat? AUasl n’en dint guet capabl! Ah ! ouilet, raen deulegat. JeSus, d’é Dat Éternei, Elium ôGFre de souffreiu Eit orab tourmanteu cruel: Marhuet é èit hur aalvein! D’ur galori quer charitabl , Hac ean-eou caU e ouair grat! Peh ancoéha miserabl! Ah! ouilet, men deulegaU Jesus rou ar en Aulser, Dré et* vraasan caranté. Eit feoulageih hur miser, Bara aanlel a yuhé: Hac ean i6u cala é hdrti bresse D’hnm hreparein de dostat? Péh ponnerdaet! péh paresse ! Ah! ouilet, men denlegaté ' Jesus e gouvi tn ol De zonnet d’er visitein j Maes presset ver de hurn gol Quentoh eit d’ea inourein. Arlerh en trea taraporel E ridér ol a vostat; Ha dén d’en Ilis santel 1 Ah! ouilet, men deulegat. Jesus ne gav quet defiance Inemb d’er péhour cruel; Memb én llis hemb doujancô, Guet ur galou criminel, ,yGoog[e