Pajenn:Dizanv - Choæs a Gannenneu spirituel aveit er Retræt.djvu/157

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Avel oh é ridamb bamdé D’en dehuéhan termén. . Peb tra ér parqueu e brofit: Amen me uél bteu, me uél fréh i Me lar guet anquiu ha guet méh: Me chom mé hemb mérit* r Me uél ur bokaet é sehuel, Én un dé e gouéh hac e ouihue: Queniéh el d’ou, marcé hinihue, É vou ret deign merhuel. Mor furius, abjm horribl, Hui era desque de zougein Doué; £1 oh, éu é golér ehué, £ ma un Doué terribl. ' Brogon , gurun, arnan tihouél, Ânnoncet pouvoér hur Hrouéour, £ èi dismantein er péhour, El er peudr én ahuél. Aben d5er mané, riyiér , Ê laren ém hourage un dè, Mar da raui deign offancein Doué , Retouruet guet hou hér. Âh ! riviér, remontet a bresse , Ridet d’er yamen e guittet: D’em guir en e mès bean manquet; Péhein e ran herab cesse. E1 ur harhue e glasq en deur cloar Aveit hum soulagein d’en han : El-cé, men Doué, hou ciasq e ran, Soulaget men glahar. Mêlet Doué, loêr, stiret ha heaulj Mêlet Doùé, ha doar hac einet,