Pebez souez ganen, Perig ! Pa gomzen ouzit hirio vintin, ne ouien ket me, tamm ebet, e vijes medisin. Mat ; setu eiz real ; o rei a ran d’it a greiz kalon, mar gellez parea evit mat an dant kleuz daonet se a ra kemend a boan d’in.
Digorit frank ho kinou. Fanch a ra. Pe war zu eo an dant fall ?
War an tu kleiz. Digeri a ra adarre e c’hinou.
Ia da ! gwelet a ran. Doun eo evel eur puns. Gortozit. Lakaat a ra al louzou e toull an dant. Fanch a ya en dro da azeza. Perig a zell ouz Lom. Piou eo an den koz ma ? Lom ne finv ket muioc’h eget eur pod. Piou oc’h, tad koz ? Lom ne finv ket. Perig a gri krenvoc’h. Piou oc’h ? Petra hoc’h eus ? Petra hoc’h eus ? Perig a ya d’e gichen hag a zon e toull skouarn Lom gant e gorn boud. Lom a jom ker sioul ha ken diflach ha tra. Santez Barba venniget ! n’em eus morse gwelet eur seurt keuneuden.
Bou… bou… bou… boubou…
Ia, ia, boubou… bouboubou… bouzar eo, moarvat. Mes na gomzit ket ken na vezo deut al louzou da lemma eun tamm gwelloc’h ho teod.
