Pajenn:Dastumad - Bleuniou-Breiz.djvu/250

Nemet a nebeudou na helliz dont a benn
D’ober va daoulagad ouz ar pez a welenn.
Eun itron ar gaera a welenn azezet
Enn eur gador skeduz dreist ar skeltra stered.
Ne vije netra-krenn holl sklerijen al loar,
Ret a vije d’ann heol diskenn war ann douar,
Gant ar mor a sklerder a skuill euz e flammou,
Evit diskouez hep ken eur skeud euz ar bannou
A oa o rodella renket endro d’he fenn,
Hag endro d’eur bughel, a oa war he barlen.
Ne oa ket eun daolen, gret gant dorn eul liver,
Ne oa ket furmou tud, gret gant dorn eur skulter,
A welenn-me eno dirag va daoulagad ;
Mes tud leun a vuez, evel d-oun, kik ha gwad.
   Hep dale, ann itron a zao divar he lez,
Gant muioc’h a c’hras-vad evit eur rouanez.
Eur gwel seiz ar c’haera, brodet enn aour melen,
A oa taolet distad dreist he c’horf penn-da benn.
Ar gwel a oa ec’hon, a vleun aour sklabezet,
Evel ann oabl, pa vez goloet a stered.
Lost he saë a leze da draïna war he lerc’h,