Pajenn:Dastumad - Bleuniou-Breiz.djvu/228

E kichen e welont eur wezen diskaret ;
Divoghedi a ra, a dan eo goloet ;
Ar gurun o koeza, war-n-ei en deuz skoët,
Ann amzer enn eun taol ne d-eo mui ken klouar,
Ar glao evel eur mor a goez war ann douar,
Kemesket a c’hrizill a bere ann taoliou
A glever o strakal er c’hoat war ann deliou.
   « Ac’hanta, Aotronez, ha c’houi oar pelec’h treï ?
Eme ann Duk iaouank, dour a ra hag a raï.
Er stankenniou breman e tle beza dour beûn,
Gwelit ann deliou sec’h, emaint dija war neûn.
Mes n’omp ket hon-unan, kals a dud all, hep mar,
En em gav, koulz ha ni, tapet dindan ar bar.
Setu arru du-hont eur plac’h en eur redek
A benn-ear d'an amzer, kroumet hag e daoubleg
Ar baourez-kez diot ! nag hi zo dispered !
Seblantout a ra kaout c’hoant da veza treuzet.
Eur vantel zo gant-hi, war hc brec’h eo he doug,
N’e deuz ket ar skiant d’he zeurel war he chouk. »
   Zaik ! eme Brimel, daoust da belec’h ez a ?
N'oufe ket mont a bell, ma red evel ma ra :