Pajenn:Dastumad - Bleuniou-Breiz.djvu/204

Ar riskl n’en d-eo ket braz, koulz eo d’eomp he lezel.
   — Nann, nann, eme ar floc’h, na fiomp e netra,
Petra ra d'ei redek ker buhan ha ma ra ?
Red eo d’eomp he zapout, rak aoun am be a-walc'h
Na ve aze eur goaz dindan dillad eur plac’h. »
Kerkent hag al lavar, pep hini enn he roud,
Ez ejont war he lerc’h, da esât he zapout.
A-dreuz, dre ar brouskoat, ar floc’h a droc’haz krenn,
Da dizout enn he raok, evit he diarbenn.
Ar pach, primoc’h a droad, a zonjaz mont d’ar red,
Oc’h heulia he roudou, hag a dreuz hag a hed.
   P’en em welaz heuliet, ar plac’h e devoe spont,
He c’halon a lamme, na helle pelloc’h mont.
Koeza’reaz war a ieod, choum eno a renke,
Krena rea he diousker, he nerz d’ei a vanke.
A-benn mac’h arruaz ar pach beteg enn-hi,
E oa he daoulagad dija o koavenni.
He muzellou stignet, evel koar a oa gwenn ;
Fesoun eun den maro edevoa penn da benn.
   Er stad trist-se edo, pa erruaz Primel.
He-man dija poaniet, en em lak da c’hervel :