— Divezat emaout o tistrei d’ar gear, Beskenneg
— Lavar ’ta, Tougn, emaout te abret o vont d’ar park.
— Gwir eo, n’eus den c’hoaz war zav.
— Ha ma rafemp eun taolig kartou ?
— Nann, Beskenneg, nann a-grenn !
— Deus ’ta, buan, unanig verr hepken.
— Ha va fiz da hada ?…
— … A c’hortozo eur pennadig.
Ha Tougn, ma enebas da genta, ne reas ket pell. Ha Beskenneg a dennas e gartou. Diou, teir bartiad a oa great, hag ar piz bihan a c’hortoze, ya da !…
E oa al laboused da vad o c’hragailhat, hag an heol a c'hoantea diskuz e benn ruz du-hont, hag, a-c’haoliad war gleun ar park, an daou c’hoarier a c’hoarie atao ! Hag, en eun taol, Tougn a welas kollet e wenneg diveza,
— Sac’h an dïenn ! emezan, emaoun sec’het !
— N’eus forz ! Tougn, lakomp c’hoaz daou skoed e-barz, en em gaout a rimp goude.
— Ma ! an daou skoed diveza neuze. Ha Tougn eo a gollas.
— Alo ! kenderv, netra pe daou gement.
— Ma ! d’eomp d’ezi.
Ha Tougn eo a gollas c’hoaz !
— Neuze ’ta, Tougn, lakomp e-barz kement am eus gounezet diwarnout ; mar kollan, e restaolan d'it a-bez ; mar kollez, te ’roio d’in petra ?… da had piz-bihan, sell !… Ya, emaout e-barz ?
— Deomp e-barz, Beskenneg ! An taol-man a zo d’in, eme Tougn, penfollet, e zaouarn o krena dre me save e gartou.
