Hag an anduilhen ?
Truez ! Truez ! Ne laerin ken !
Ha me, pa zeuio sec’hed d’in, a yelo d’ar feunteun.
Re ziwezat ! Sonet an eur ! Ar garrigel a zo aman, hag ar falz a zo lemmet.
Gortozit ! Aiaou ! Gortozit ! Truez !
Petra, Fanch-an-Nadoz ? Truez ? Daoust ha truez az teus-te bet bremaïk ouz ar paour kaez bihan, hag en deus ranket, en noz-man, ober kof-moan ?
Ne rin ken ! Nann, nann ! Biken, biken !
Ha penaos e rit war-dro ho niz bihan ? Unan o klask dougen anezan d’al laeronsi, egile oc’h en em vezvi hogozik bemdez hag o rei skouer fall d’ezan, n’eo ket gwir, lonker ?
Met pa lavaran d’eoc'h n’am bezo ken a zec’hed a-ziwar vreman…
Me ’zavo mat va niz Yannig.
Ni ’welo hag hen lavaret hag ober a vo daou ganeoc’h. Her gouzout a raimp ! Hag hervez ma reoc’h, heb dale e kavoc’h. Anaout a reomp ho ti, ha n’ankounac’haïmp ket an hent a zigas aman. (Mont a reont er-maez o-daou, sioulik. Ar banniel, graet gant an tammou mezer hag an anduilhen laeret gant Fanch-an-Nadoz, a chom plantet e-barz al leur-di).
Ma na vez ket skanvoc’h chaden ar paour kaez Yannig diwar an taol-man, ni a welo !
Aet int kuit, Per paour ?
N’omp ket maro c’hoaz, va breur Fanch ?
Da ludu, banniel daonet !… Ha beo oun c’hoaz !
Kerz er-maez da ober tammou, koz boutailh an diaoul !
Aotrou Doue ! Tost eo bet d’eomp mont d’ar forn !
Ken m’am eus tomm c’hoaz ! Ken ma c’houezan !
Tomm am eus ivez… Koulskoude, n’em eus ket sec’hed.
Yannig ! va faotr, Yannig, deus aman ’ta !
Petra ’zo, va yontr ? D’ar c’houlz-man eus an noz ? Klanv oc’h ?
Den klanv ebet, Yannig ! Nemet, va niz paour, n’omp ket evit kousket, da yontr Per ha me, o sonjal ez teus naon marteze, rak me ’gred n’az teus ket debret kalz da goan.
Del, Yannig ; kemer bara ha chach war an anduilhen-man.
N’em eus ket a naon.
Debr ’ta, pa lavaromp d’it. (Ar paotr a zailh war bara hag anduilhen).
Ha te ’oar, Yannig, warc’hoaz ha bemdez breman e tebri keit ha da naon ! te ’glev ?
Ma ri eur gwaz, Yannig ! te ’glev ?
Ha neuze, Yannig, pa ’z i er-maez gant da vioc’h, e vo arabad lezel Pennduïg da vont war dra an nesa.
Selaou, Yannig, tap d’in eur skudellad dour alese diouz ar zailh. Poent eo d’az yontr tanva gwin ar glesker.
(Outan e-unan) Sant Herbot beniget ! Piou a zo tremenet dre aman ? Mevelien an ti-all marteze ? Ha penaos ?
Mat eo an dour, Yannig.
Ro d’in eur bannig ivez, Per. Sec’h eo va gourlanchen.
Me, n’eo ket sec’hed am boa nemet aon am eus bet, paotr ! Ma ! kredi a ran e kaver a-wechou ar spont e penn an hent a gas d’ar furnez, hein !!
