YANNIG AR BERR, paotr saoud.
FANCH AN NADOZ, kemener, ha
PER AR GAOU, miliner, daou vreur.
VISANT PIBENN, ha LOMIG C’HOARZ-ATAO mevelien-dost.
(En eul lochen zivalo. En eur
c’horn, a-gleiz, e-kichen an nor, eun
armel goz ; a-zehou, an oaled, ha,
tost d’ezan, eur gwele, da lavaret eo,
eur golc’hedad pell-kerc’h astennet
war blouz).
Ali — An holl a zo pedet da c’hoarzin ha neket da sponta eo.
Ha ! sant Herbot, mestr ar zaoud, va faeron benniget ! Setu aman eur vicher !… Kluchomp c’hoaz da zrailha eun drojen-gaol bennak evit Pennduïg.
An dud a vez klevet alies o lavaret : « E lec’h ma vez staget ar vioc’h e rank peuri ». Emichans ar re-ze ne gredont ket lavaret gaou, ha koulskoude, gaou eo ar pez a deu ganto. Sonjit ’ta ! Setu aze Pennduïg stag er c’hraou. Penaos neuze e c’hallfe va bioc’h baour peuri p’eo gwir n’eus dirazi nemet gwiadou kefnid stignet ouz ar mogeriou ? Ha ya ! sant Herbot benniget, hag a dud n’int ket maro war o c’henta gaou !…
Unan anezo, d’an nebeuta, eo va yontr Per, lez-hanvet gant lod Per ar Gaou, ha gant lod-all, Per Gourlanchen frank. Hennez a dremen war e vuzellou muioc’h a werennadou « lagout », o vont e-barz, eget a c’heriou gwir o tont er-maez.
N’eus forz ! hennez, da vihana, n’en em jal ket ganin ; e lec’h va yontr all, Fanch an Nadoz, ar c'hemener, grin ar pez a garin ! hennez a gavo, pep taol, e du da bignat war gouzoug e niz Yannig ar Berr… Ha ! aotrou Doue ! Emoun adarre o lavarout droug ouz va c’herent !… Dre va faot, dre va brasa faot ! (hag e sko dre deir gwech war e beultrin).
N’ouzon ket hag hen em bo an absolven ar genta tro ma ’z in d’he c’hlask. Sant Herbot benniget ! Pebez tra difeson, lavaret droug ouz e gerent ! C’hoaz, pa n’eus den o selaou, n’eus nemet hanter bec’hed : n’em eus graet nemet sonjal krenv. Met n’eus ket a frankiz d’eun den, nebeutoc’h c’hoaz d’eur c’hrouadur eveldoun, da sonjal droug ouz ar re all, a-dreist holl ouz e gerent, zoken ha pa vefent-i, ar gerent se, ken dinatur ha va daou yontr-me : unan ar miliner, gaouiad ha rouller, egile, ar c’hemener, laer ha dall gant ar vuanegez… Ho ! ya, sant Herbot, va faeron ! eun taol divalo evidoun he deus bet graet va mamm baour o vervel, hi intanvez pell a oa, en eur roi he mab d’he breudeur ; met piou eo an hini a ziskred war e vreudeur ?
Sell ! panevet e kredan kenteliou ar c’hatekis, e rafen ar pez a lavare d’in, ar miz diweza, paotr ar mestr skol : « Arabad senti ouz ar gerent, pa na blij ket o gourc’hemennou. Kentoc’h mont kuit seiz kant leo diwar o zro, rak an douar a zo bras, ha den ebet ne varv gant an naon ! »
Paotr ar mestr-skol, me ’gred d’in, te n’ouzout ket petra eo kaout naon, e lec’h me !… Aze eman an dorz-vara war benn an daol. Mar karfen neuze n’em befe ket naon, emit-hu ! A gav d’eoc’h ?… Tra ! tra ! Tri dammig bara bemdez am eus aotre da gemeret, na muioc’h, na nebeutoc’h, rak an dorz a vez dibouezet bep noz gant va yontr digalon, Fanch an Nadoz. Hennez ne oar ket, a dra zur, pegen doun eo kof eur paotr-zaoud, na pegen lemm e zent ! Pe, mar goar, n’eo ket bet morse an naon war e c’horre, p’edo yaouank ! Gwelloc’h e oa chacha war va bleo hag astenn va d1skouarn !…
Ec’h ! petra dalv d’in lakat va fenn e poan, pe ar boan em fenn ? Kanomp kentoc’h son ar pilhaouer a oa tremenet a-biou aze dec’h, en eur gana a bouez penn son an Inkane wenn[1].
Son an « Inkane wenn »
————
Me am eus tri gi ha tri gaz, |
(O komz) Aiou ! tost eo bet d’in trouc’ha va biz ken noz eo deut !
- Da heulia.
- Eostig Kerineg.
- Da heulia.
- ↑ Kanet gant J.M. Bothorel, marc’hadour reun, eus ar Faou.