Laeres e væſtr pe coll amſer :
Nep a ra comananchou caër
A guſtum ato mevel laër ;
Arc’hant, peoc’h ha boueta mat
A ra d’an oll dud labourat ;
Ma na reont quet oc’h ar pris-ſe,
E caout re o liberte,
O c’haſſ ermeas hac o faea,
Hep o gourdrous eo ar guella.
An Den curius.
Eſtonet bras en em gafan
Gant ur c’huſtum ſo er vro-man :
Ne deus ltron na Bourc’hiſes
Na guemeront oll magueres
Evit mezur o bugale,
Quen na vezont deut da vale ;
Ha couſcoude n’en deus hini
N’en deus Doue roet dezi
Divron ha leas evit mezur
Ha ſuſtenti e c’hrouadur.
An Den expert.
Un abus bras ê quemenſe ;
Anez ma ve neceſſite,
Ar c’huſtum cris ha dinatur
E da vam guegel crouadur,
Hac e briva neuſe-ſouden
Eus ar pez en deus d’e ſouten
