Hac eus ar fleven ur branquic ;
Evit ſevel ul logoden
Da ober d’e c’hrec ſaë pe loſten,
Hi a ene erfat e goas,
A lavar dezâ digaç c’hoas,
Evit ar pris ne d’ê quet quer,
Accordi a reont e daou guer,
Marc’hat mat en deus hac a ro,
Quement all ar re en devezo,
Pa ſtevo un anter guiat,
E vezo touchet un tam mat
Da ober couef pe mouchouer,
Peautramant colier da gouer ;
C'hoas e reont meur a veniat
D'ar guemeneres da griat,
Goude e zaint da goulen cuden
Da achui ar viaden :
Ar marc’hadour en deus caër clem
M’emeus aon enont n’am flem ;
Mar lavar eo e viat ſtris,
E reſponto al laon ſo pis,
Mar da glem an anneven,
E lavar e tor an neuden,
Pa e muſur gant e goualen,
E c’hef re ver dioc’h an daou ben,
Ha mar car ſellet outi pis,
E velo enni neudennou bris,
